2
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
760
Okunma
soluğum kadar alışmıştım;
her gün, her saniye
sürekliliğine acıların
her parça düş(üş)ü
ayrı bir köşede bulmak
yangınlarla kül olup
tayfunlarla savrulmak...
neydi yüreğimle derdin
hummalı bir s/ayrılıktın
bana yazması zor
azması kolay
yaralı şiirler verdin!
güneş yılı kadar uzak
söndü ateşi aşkın
tuhaf geliyor şimdi
kedersizce yaşamak
mutlulukla şaşkın...
aşk insanın başına
eliyle ördüğü güllü çorap
iki ters bir yüz
ş/işleyip göğsünü
yas/landığı güllü yastık
yüreğimiz gül dalında
yıkayıp, güneşe astık...
Şaban AKTAŞ
23.03.2014
Cevap Yaz