BİTMESİN
Başındaki o deli rüzgâr,
Savurdu beni, Meçhûl hayallere. Körpeydi aşk, masum. Ürkekti üstelik. Yorgun ruhum galeyan içinde. Kalp çırpınışlarıyla, Kollarında buldu kendini. İçim ürpedi heyecandan. Öyle bir esti işte. Ve saçlarımda ay ışığı dağıldı. Yıldızlar döküldü omuzlarıma teker teker. Kapattım gözlerimi korkumdan, Bitmesin! Ağır aksak oldu düşlerim. Aklım, firari... Yüreğini elledim sonra, Avuç içi sıcaklığıyla. Hani üç çizgi kaldı demiştin ya, İşte onlara dokundum, Birer birer, itinayla... Ayrılık vakti yaklaştı sonra. Sarıp sarmalayıp, Kendime saklamak istedim seni. Kuytulara gizleyip, Hep, bana kal istedim. Ama yalnızca, düşledim. Biraz da korktum üstelik. Dokunabilir miydim yeniden gözlerine, Bir daha kim bilir hangi vakit... MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti |
Dokunabilir miydim yeniden gözlerine,
Bir daha kim bilir hangi vakit...
çok güzel bir şiir