İNADINA SEVDİM
Tüm kapılarını kapatırken
Birer birer üstüme, “Belki bir gün seversin” diye; İnadına sevdim seni, sen sevmesende. Rüzgar olup, Usulca pencereni aralıyordum hep. En güzel kokularımı salıyordum, Odanın içine; Sen mutlu ol diye. Soluğun kadar yakındım sana. Pencerenin önünde, sabahın ilk ışıklarıyla Merhaba! Derken yeni doğan güneşe, Saçlarını okşardım. Ilık ılık dokunurdum dudaklarının nemine Ve okşardım tenini Kokunu katardım benliğime, Sana doğru her esişimde. İnadına sevdim seni, Bir gün sevilmenin ümidiyle. Haydi! Al, götür, oturt beni; Yüreğinin en ücra yerlerine. Ali TÜRKSEVEN |
Bir gün sevilmenin ümidiyle."
Ne çıkarmış bir gün sevilmekten, sevmeyen yürekler insafsız imiş. Güzel bir anlatım tebrikler !