HASRETiNBen kimim ben neyim unuttum artık Aklımı başımdan aldı hasretin Bu sevdalı başım görmüyor yastık Günümü gecemi çaldı hasretin Ne çok yavaşladı ne de yoruldu Sanma ki çoskusu bir gün duruldu Tam orta yerime gelip kuruldu Kalbimde yer etti kaldı hasretin Ben yandım ateşi bir gün tütmedi Yokluğuna artık gücüm yetmedi Dağlara gizlendim fayda etmedi Her yerde yerimi buldu hasretin Sımsıcak ekmeğin kokusu gibi Seni seven kalbin dokusu gibi Bazen bir çocugun korkusu gibi En büyük kabusum oldu hasretin azaptar |