Son GoncaBir yanda yangın var bir yanda dram Esiyor fırtına yakıp, yıkıyor. Karışmış kavrama, yabancı kuram Bir hortum bitiyor, biri çıkıyor. Yollara kurulmuş müthiş tuzaklar Yapan hane halkı değil uzaklar Zehirle kaplanmış haram erzaklar Kardeş ayağına, kardeş sıkıyor. Hatalar kusurlar çarşı, pazarda Dostun devrilmesi istek nazarda En rahat kişiler bugün mezarda Duyduğu seslere kulak tıkıyor. Mes olmuş suratlar, kalaysız kazan Güzel, naif sesler sanki borazan Baharı görmeden yapraklar hazan Ateş ocağına doğru akıyor. Geldi sonun sonu çalıyor ziller Elemli, kederli şakıyor diller Gayri son goncayı açıyor güller En güzel kokular buruk kokuyor. Kirlendi bu dünya kirlendi toptan Karalar bağladı bembeyaz mintan Bir hatıra, belki! Bekliyor kaptan Gözü ufuklarda sur’a bakıyor… Salih Yıldız…20.03.2014 . |