Uykucu Şairem
Özlüyorum...
sonra üzülüyorum. bilirsin sen beni, üzülünce uykum gelir. uyuyorum... sonra uyku uyanıklık arası yazıyorum. bana yazılarımın tarihini soruyorsun; uykuluydum hatırlamıyorum diyorum. uykucu şaire diyorsun, gülüyorsun... gülüşünü özlüyorum. ve uyuyorum... bilmezsin sen, bu ara çok fazla uyuyorum. ama bilirsin beni, uyumalarımın sebebini... yirmi beş ekim, saat sabahın dördü. uyku uyanıklık arası, özlem molası, saat dördü sekiz geçiyor.. inan geçiyor! sürekli uyusam da hayat geçiyor. seninlede geçiyordu, sensizde geçiyor... Özlüyor, üzülüyor, sonra mışıl mışıl uyuyorum... Salise Erol (Uykucu şaire) |