Çanakkale...Tarih bindokuzyüz onbeş yılında Soğuk bir yel esti çanakkale de Tüm düşmanlar Gelibolu yolunda Önümüzü kesti çanakkale de Öyle destan yazdı ki çanakkale Yazmadı destanı böyle bir kale Gafiller geldiler tuzak kurdular Şahlandı aslanlar dik dik durdular Hazır vaziyete göğüs gerdiler Durmadılar gece gündüz vurdular Öyle meydan doldu ki çanakkale Görmedi meydanı böyle bir kale Baş gövde gidiyor dört bir yanları Seller gibi akar gider kanları Türkler feda etti nice canları Melekler duaya kattı onları Öyle eser yazdı ki çanakkale Yazmadı eseri böyle bir kale Kimi rüzgâr kimi fırtına biçti Kimi öldü kimi ürkerek kaçtı Kimi caydı kimi kuytuda geçti Kimi kayıp kimi sılaya göçtü Öyle tufan gördü ki çanakkale Görmedi tufanı böyle bir kale Övmeye ne defter ne kalem yeter Ne cümle ne kitap ne alem yeter Ne kol ne kanadım ne halim yeter Ne ömrüm ne gücüm ne dilim yeter Öyle bir yol çizdi ki çanakkale Çizmedi bu yolu böyle bir kale Kolay kazanmadık biz bu bağları Tarihi anlatır her bir dağları Etrafına ördük nice ağları Şahittir gözümün akan çağları Öyle günler gördü ki çanakkale Görmedi dünyada böyle bir kale. Fatma Alageyik.... |