ÖLÜP ÖLÜP DİRİLMEKBu uzun gecenin karanlığında Gecem karıştı uykusuzluğa Gelecek mi uykularım firarda Yapayalnızım bu hayatta. Mutsuzluğum gözlerimden akıyordu Artık acılarım kalbimden taşıyordu Hayalin karanlıklardan bakıyordu Özlemlerim sana sana haykırıyordu. Alıp sen beni göğüsünde sakla Dokun bütün acıyan yaralarıma Yok oluşuma sebep olma asla Dost ol bu acı olan yalnızlığıma. Bitmez ki ulaşılmayan yollar Bom boş bekliyor uzanan kollar Kalplere özlem ve acılarla dolar Üstümüze çöküyor kara topraklar. Ne kadar yaşanır bu acı gerçek Gece ayı sakladı yüzüne küserek Güneş doğarmı sabaha kim bilecek Ölüp ölüp dirilmek bu olsa gerek... GÜLŞEN ÖZTÜRK... |