Evvel zamandan geçtik

Kalbur samanın içinden çıktı
Cin Ali
Üfledi lâmbâya
Bin parçaya böldü

Kâvim kardeşliğimizi

Yalanlarla doldurduğu
Köpükten bozma kadeh
Düştü kardan adamın üstüne
Bağırdı çocuklar bir ağızdan

Yüreği acımadı ki

Anla be usta
Buzdan yapılmış heykeller
Üşütemez hayallerimizi
Balyozla vursanız da
Kıramazsınız gerçekleri

Bilir misin usta
Bizim çocukluğumuzun tek doğrusu vardı

Komşular yakın akraba sayılırdı

Birlikte eğlenir
Birlikte ağlardık
Soba üstünde kestane pişirmek ve mısır patlatmak
Tek lüksümüzdü

Neneler masal anlatırdı
İnanırdık peri kızlarına
Mahalle çocukları el ele tutuşur
çember çevirirdik
Dövüşmeden oynamayı bilirdik biz

Gazete kağıdından bozma şeytan uçurtmaları ve bez bebekler
En güzel oyuncaklarımızdı

Haram lokma hiç geçmedi boğazımızdan

Daha bebekken
’dandini dandini dastana danalar girmiş bostana ’
Ninnisiyle uyutmuşlar bizi

Biz de onlardan öğrendik
Ali baba ve kırk haramiyi
Şehrazat masallarıyla
Büyüttük bebelerimizi

ninni de yavrum ninni

Zaman hızla ilerledi
Dünün çocukları büyüdü

Anladılar ki
Masallar yalan saklarmış
Açıldı birden gözleri

Çarpık düzenin tekerine
Minik bir çakıl taşı koydular

Bozuldu oyunu bezirgânbaşının

Öfkeyle
Masal kitabından çıktılar

Günümüz haramileri

Koca göbekli ejdarhalar
Ellerini uzattı ekmeğimize aşımıza
Kardeş kanıyla beslendikçe
Doymuyor gözleri

Kan kırmızısına boyuyorlar
Analarımızın kınalı ellerini

Üç kuruşa
Satın almaya çalışıyorlar şerefinizi

Bu yüzden
Hayata büyümeden
Ölüyor çocuklarımız

Unutma usta

Elbet buluşur
Vakti saati gelince
Gece ile gündüz

Arada ziyası kalır gerçeğin

Yalan dünyayı dolaşır hızla
Doğru yavaş yol alır

Ama mutlak menzile
Yalandan önce varır

Deniz Derya Giritli