Git son baharlarda savrulan yapraklar gibi
bu sehri adım adım terkederek git
ağlamadan,geride kalanlara aldırmadan
cennet kokunu rüzgarlara savurarak git

gece düşlerimden
gündüz gülüşlerimden
yerle,gök arasinda sıkışıp kalan bedenimden
hatırımı yıka,yıka
umudumu kıra,kıra git

Artık dinsin bu pervasızca acı
müsaade istemeden,kapıları kırarcasına git
agliyormuyum diye bakma ardina
topla bütün anıları öyle git

göğsümü parcalarcasina
benligimi söküp alırcasına git
gözlerime sinmiş hayalini
dilime dolanan ismini alda git

bırak kanasın sana dair ne varsa
benden aldıklarını yerine koymadan git
böyle paramparca olduktan sonra
istemem bir teselli birakmadan git

yalın ayak sana koştuğum sokaklardan git
her bir izini toplayarak git
gökyüzümün mavisini üstüme devirdin
durma cesedimin üstüne imzanı atta öyle git

hulisi kazankaya 17.03.2014_23.01