Pelenkbir bohçadır gelen düğümü çözen besmeledir elif yunus’un sırtındaki mertek nebi ayağında toz değdikçe ucu göğe dik ince içe a/kandır elif (üstüne gelenle yanına yazılanla okutur) kalemin kabiliyetini ver bize örülmüş harflerin yorulmuş seslerin tentesini aç kaldır yüzü dökük sancılı bekleyişi diz onları tahtı yüksek katibin sofasına iki ayağın götüremediği kulaktan dudağa sun gönül kabından akıt damıt mürekkepten karayı hüzün çeksin kalemin ucunu yükleminde umut öznesi belgisiz satırların yaz de kaleme nundan nokta çektir elife yoğrulsun şiir yorulsun elinden katreye derya akıt yağacak her damlada okuyan us barınır beklettin bir vakit gideni gelmiyeni gelmeyeceği zaman kapıları kapattı yanakta "düş görümlüğü" şiir yazdırır |
Selamlar