ESKİŞEHİR VE YUNUSEskişehir benim, aşkım sevdamdır. Bozkırın yıldızı, ışık ışıktır. Ona şiir yazmak, benim vefamdır. Yunus torunları, ona aşıktır. Şairlik mirastır, koca pirimden. Sarı köyde yatır, onun mezarı. Bizler feyiz aldık, derviş mirimden. Yunus ilhamları, sarar yazarı. Kanlıpınar derler, şehit otağı. Kahraman ecdadım, korudu yurdu. Yüz elli altı er, tuttu çatağı. Yunus Yunan’ları, kalbinden vurdu. Şeyhim Şehabettin, odunpazarda. Dualı turaptır, benim şehirim. Koymayın bendimi, sizler nazarda. Yunus hayranları, dolu bilirim. Osmanlı başkenti, Karacaşehir. Emre’nin yazdığı, dolaplar nerde. Eteğinden akar, o nazlı nehir. Yunus divanları, çaredir derde. Mizahın ustası, Nasrettin Hoca. Kazanı doğurtur, hazret isterse. Görün bu diyarı, gülde bir gonca. Yunus olanları, gelip te görse. Selçuklu, Osmanlı, bugün kalmadı. Yepyeni bir diyar, bu Sultanönü. Ovaya yayıldı, bu kent durmadı. Yunus mahtumları, yad eder dünü. Medeniyet ilim, güzel bir şehir. İlini çok sever, kahraman halkım. Övgüyü hak eder, bu Eskişehir. Türkmendağlı derki, gelin bir bakın. Yunus şairleri, cana çok yakın. HİLMİ CAN. OCAK.2014. (4079) |