İKİMİZDE YALNIZLIĞI KUŞANDIK SEVGİLİM!..duydum ki kahrolduğum uzaklarda sende isyanlardasın firar etmiş yüreğin yağmur yüklü bulutlar gibi ağlıyormuş boynun bükük, biçaresiz kıvranıyormuşsun mum ışığına yaslanıp geceyle derleşiyormuşsun Karadeniz’in hırçın dalgalarına bakıp düşler kuruyormuşsun Seyran tepesinden günbatımları uğurluyormuşsun ya ben nasılım buralarda hiç düşündün mü sevdamın sancısı?! ayrılıklar o kadar çok dağıttı ki ikimizi de, kederlerdeyiz kadehlerin suskun duruşlarına haykırır sensizliğim paramparça dudaklarımda hüzünlü şarkılar geziniyor kavak yelleri uğramıyor artık mekanlarıma kırılgan kalbim hayalet sokakların çıkmazlarında kayboluyor bir kaç seseri baykuşun ötüşleri öldürüyor beni sıcaklığını kaybettim, kutupların ortasında buz gibiyim!.. tenin, gözlerin, saçların, dahası asil dudakların ıslaklığı aranır akşamların zarif öpüşlerine tutunurdu dudaklarım Galata köprüsünü adımlarken el ele gülümserdik karanlığa loş ışıkların altında fısıldaşırdık göz göze şimdi yalnızlığı kuşandık, geleceğin baharlarını bekleriz namlunun uçunda bitmeyen günleri sayarız ben sensiz, sen bensiz kuytularda ölümcül ağıtlar yakarız!. Zafer Direniş ... 16 Mart 2014 Pazar 20 45 Lahey |
Rabbim muhabbetlerinizi artırsın, sağlık sıhhat içinde inşallah.
Şiir şeklen harika ve muhteşemdi.
Başarılarınızın ve esenliğinizin devamını diliyorum.
Saygımla dualarımla gurbet diyarına selamlar kankiş.