SENSİZ ÜŞÜYORUM BU KIŞ GECELERİNDE
SENSİZ ÜŞÜYORUM BU KIŞ GECELERİNDE
Sensiz üşüyorum bu kış gecelerinde ansızın bir sızı dolar içimde dinmeyen ağrılar gezinir bedenimde yitik sevdalar kemirir sokaklarımı yağmayan serin yağmurlar üşütür düşüncelerimi sensiz bu kış gecelerinde kumru olmuş bulutlarım dolaşır serinliğinde yalnızlığının bir rüzgardır sevgin yanımda esen taptaze anılar yıkılır uzaklarda dillere destan gizem dolu güzelliğin oysa sesin ay kadar yakın gözlerime yabancı gelir her gün yürüdüğüm bu yollar esrarı ışık verir yanık gözlerin üşüyorum özlem dolu bu kış gecelerinde sevgini arar durur umutlarım ardına kadar açık kış geceleri donmuş buz kalıbı sevdalar içimde bir sızı yokluğun bu gri kış gecelerimde akar gözlerimden hasretin damlar kıyısına sevdanın tutsam ellerini istemeden bitmeyen özlemin kavurur içimi sadece sevgiyi ararım gül bahçelerinde duygular demlenir sensizliğimde üşüyorum artık bu kış gecelerinde Behçet Bük [email protected] |