ONBİR HECELİ ŞİİR
Çocukluk çağını köyde geçirdik
Her akşam bir evde her gün bir yerde Her gün kuş avlardık bağda bahçede Çocukluk çağını böyle geçirdik Her taraf yemyeşil bahçeler bağlar Baharı müjdeler kuşlar arılar Döşenmiş yerlere çimen halılar Yatarak üstünde günler geçirdik Köyde arkadaşlar yakın komşular Gezip eğlenirdik günler ve aylar Sonbahar sonunda başlar soğuklar Kül kokan ocakta kışlar geçirdik Bazen ılımandı bazen ayazdı Yakardı soğuklar dudak çatlardı Bazen portakalı soğuk çalardı Soğuk çalıkları çöpe dökerdik Üç beş arkadaştık evler yan yana Bütün günler bom boş olur berhava İş bulsak çalışsak bari bedava Bu günleri böyle zorca geçerdik Köyde sabahları horoz müjdeler Samanlıkta yemi tavuklar diter Fol olmazsa tavuk şaşırır gider Yumurtayı öğün yapar da yerdik Ipıl ıpıl sular şırıldar akar Bağa bahçelere can verir sular Elmalar erikler olgun ayvalar Pazarda satmaya sırtta taşırdık Taşdemir anlatır geçmiş günleri Çocukluk çağından kalan izleri Herkes örnek alsın artık bizleri Böyle yaşamlarla ömrü geçirdik 11.11.2012 – Hasan TAŞDEMİR |