Çok mu zordu ’Nasılsın?’ demek?
Her gün olmasa da... Arada
Merhaba! Desen tebessümünle!
Gündüzüme şems,geceme ay olurdun..
Kalbimde güller açardı...
Oysaki hatırlamak ’Seviyorum’ diyen içi zor olmamalı..

Değerli üstad,Hatırlanmak hoş bir duygu olmasinin yaninda bir hüzün de barindirir icinde gizliden gizliye, hatirlanmak; unutulmusluk ya da en olumlusundan azıcık ihmal edilmişlik, akildan cıkmışlık gerektirir çoğu zaman. deli gönül ister hiç unutulmamak ...ve diğer yandan iyi gibi gözükse de aslında oldukça yaralayan birşeydir hatırlanmak. çünkü içinde unutulmayı barındırır. hem bir etken olmadan hatırlanmaz insan, ya dürtmen gerekir karşındakini bir mesajla, telefonla filan ya da bir şekilde karşılaşırsın öyle hatırlar seni. hatırlanmak kötü şey, kendini hatırlatmak da....duygulandırır insanı...yaşanmış nice birliktelikler,gergin anlar,ölüme kıl payı kalmak,sevinçler,başarılar,umutsuzluklar ve araya giren zamanın sis perdeleri...birgün bir kartpostal gelir " 17 yıldır adresinizi arıyordum şimdi buldum...." diye başlayan birgün ismini çoktan unuttuğunuz birinden mektup " ben gardiyan .... iyiliklerinizi hiç unutmayacağım" diyen yine bir gün 30-35 yıl öncesinin dostu ilk defa telefon eder ; sesini tanımazsınız,ismini çıkaramazsınız ,yüzü hayal meyal belirir...bulunduğunuz şehirdeymiş meğer, sizi davet eder...ve bir gün çıkar kendisi gelir " şu kadar yıl uzaktan izledim sizi,çocuğuma da adını verdim " diyen en sonunda , hatırlansa da bilemez o... yok olmuştur.
Değerli kalem dostu,teşekkürlerim unutmamak unutulmamak şiirinizdeki içtenlik ve hatırlanmayı en güzel dille resmetmenizeydi...Şiir yolunuz açık olsun.... saygılar..................peri