KIYDILAR İNSANA
İnsana kıydılar!
Sessizliğini bozmadı inançlarımız Bir Tanrı vardı el açılan... Gafil avlanmış çocuklarımız var Gençlerimiz vardı bıyıkları yeni terlemiş Hepsinin hayallerini sığdırabilir miyiz bu evrene? ...bilemiyorum Nezretmek varken bir ömrü çocuklara Bir hayat sunamadık onlara. Adil yaşamdan dem vururken dilimiz Koruyamadık sizi Bu çarpık düzenin karanlıklarından. Af edin bizi! Silahlar konuştu bu ülkede Önüne geçemedik. Her gün bir anne ağladı Arsızlaşıp silemedik göz yaşlarını. Artık ’ölüm yok’ diyemedik! EYLEM ÖZKAN 13.03.2014 Fotoğraf: Faruk Tarınç |