gül bildim diken imiş
kalbimde yerin yok artık sevgilim
sevmek yetmiyormuş tek başına canımdan can alıyor acılarım yüreğim sızın sızın sızlıyor yok yere almış zamanı aşk benden çocuklar gibi mahsun vijdanım ben yalnış zamana akmışım kaderi deyil kalbimi yaşamışım nerden bile bilirdim ki ihaneti göremezdimki içini kahpe gönül yoksa yüz sürermiydim gül bildim meyer gönül yatağımda diken imiş bir gurursuzumu sevmişim onursuzlamı sevişmişim onursuzca yalancı cennetini kurmuş şimdi her günüm cehhennem kalbime belki kalbimi af ederim ama oda sensiz geceden yıldızım kaymış sonsuza elimden gülüm gitmiş umuda bana kalan yüreğime sapladığı diken |