Saksı
Kaybetmekten korkardım
Seni ben sevgilim Karanlıkta kaldığımda Tek ışığım sendin meleğim Sis çökmüş dünyama Sensizliğin kenarında yürüyerek Düşmek istemezdim Yokluğunun uçurumuna Seni gören gözlerim bir âmâ Ellerim ellerini tutamadıkdan sonra Nefesin tenime ulaşmayınca Toprağından çekilmiş bir çiçek gibi Susamışım senin sevginin suyuna Yine bir bütün olamadım be canım Doğru sözcükleri bulamadım Parçalanmış kalbimi Toplayıp da bir saksıya koyamadım |