Anı
Göğüs kafesimi sıkıyor hüzün
Hep özlem çok anı Adımı duygu cümlesine hapsetmiş yaradan Mantık az yemek tuzu kıvamında El bedene muhtaç Ayak zamana Insan mizacı olmalı insanda Sonrası kocaman heybe Doldur da doldur vaktince Şimdi yaz bekleyen bahar misali Sis duman esareti var ruhumda Toz duman didik didik oldu anılar Her avucuma aldığım anları Sarıp pamuklara salasım var Semaya Özgürlük istiyoruz En mavisinden hayatın Pembeye bulanmış mavi anılara... |