be dostum
Yenik düştüm dostluğun sırrına
Yenildiler çalmanın ateşine harına Ateşini bıraktın yaranına yar’ına Götürüp de kendin yanaydın be dostum Hani adil idin hakkaniyet severdin Kendince hırsızlara kızar söverdin Yedirir içirir geçmişlere savardın Onlar gösteriş riya mıydı be dostum Her cafcaf alırdı senin aklını başından Hiç kurtulman olmadı nefsin tuş’undan Daim esiri oldun şu dünyanın düş’ünden Şimdi neredesin rahat mısın be dostum Artık o kıymetli yaylalarında baykuş öter Hakka razı olamadın ya o günah sana yeter Ardından vebal ve günahlar gelecek katar katar Hakkımı helal etmiyorum be dostum bu yeter Mehmet TUTAR 09-03-2014 |
para insanı değiştirir paran varsa kralda sen paşada sen
herkes önünde eğilir
ya yoksa sen bir hiçsin o yanındakiler
tel tek giderler bu gün var yarın yok
paran varsa tanırlar paran yoksa tanımaya ne gerek
güzeldi hocam şiirlerden çok haz aldım ben
saygılar
hak helal etmeye gelince etmeyebilirsiniz canı yanan etmez