OLMADANYol yoktu giden çoktu Dağ engeldi zor geçit Yokuşa vurduk yük ağır Kuş uçuşu anca varılır Doğmayacak güneşti beklenen Yüzler solgun yürek ölgün Türküler yanık dillerde söylenen Öylesi umutlar bile yorgun Girdi gece bıçak gibi gün koynuna Kara sapıyla vurup sinsice Başladı en ağır işkence Müebbet hükümlünün ne umurunda Çiçek açmayan bahçeydi uzaklarda Gözler arıyordu renk körü Gökkuşağı çıksa da olunmaz farkında Ayağın olmadan var iki adım yürü |