SIRASI GELİR
Çocukluk işte, hiç büyümeyecek gibi zanneder insan.
Toz pembe görür ne varsa, Bir sel gibi akar zaman Aniden olur ortalık toz duman Her rengi öğrenmenin sırası gelir Düşer kalkar durmadan, Oyunsuz geçmez bir an. Yaşam oyun değildir oysa Gerçekten vurulduğu an Yarayı görmenin sırası gelir. Uzatır elini dost yüreklere. Birlikte olmak için zor günlerde. Kendinden bir şeyler verir. Ama öyle değildir işin rengi. Bir anda alem değişir. Dünyayı tanımanın sırası gelir. |