BARKAR
Akkese’den esen barkar rüzgârı,
Aldı yüreğimi, çöle savurdu. Yetmez söndürmeye dağların karı. Köz düştü sineme; yaktı, kavurdu. Aldı götürdü beni yaban ele. Mecnun gibi dolaştım ilden ile. Alaz vurdu kalbime; döndü küle. Külçe gibi kaldırdı, yere vurdu. Bulamadım sevdalımın izini. Yıllar oldu, göremedim yüzünü. Obamızın melek yüzlü kızını, El etti bana; ümidimi kırdı. Yitirdim yolumu; yâra gidemem. Çepni biçareyim; yârsız edemem. Bir kez olsun yüzün görsem gam yemem, Yese bedenimi dağların kurdu. |
Şiiri ruha yerleştiren bütün unsurlar var dizelerde..
Çok güzeldi hocam..
Hem güzel şiirinizi, hem başarınızı kutluyorum..E.A.