Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
bile bile acıya yürümektir insan, inadına gülüp, bile bile ağlamaktır. ağzı süt kokan bir kuzudur macera delisi, görmüş geçirmiş sürüye nispet, bu tuhaf bir inattır!
sevgiyi çok fazla abartmaktır dilde, düşler okyanuslar peşinde koşar, ayaklar çölde. sonra dilenci olmaktan utanmaktır insan, bilmez mi alnına yazılmış şerefli dilenci, çürük bir gurur çok görür vermeyi, insan tam bir tuzaktır!
bir de birlik bir yere kadar güç verir tabi, hep daha gizlisi vardır insanın, bazen çok özel olmalı. bilmez mi kaçmaya çalışmak nafile, susuzken çeşmeden, hep biri olacak elbet beklenen, insan hep hasrettir, ölmeden. Ne özeli belli ne geneli, ne derdi var bunun hani kendi? İnsan karmaşadan kaçmaya çalışmaktır, tam ortasında bulmak!
bile bile acıya yürümektir insan, inadına gülüp, ardından huzuru aramaktır. her zaman yapacak farklı bir iş bulabilmek, bir işi doğru dürüst yapamamaktır!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
insan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
insan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.