bir yol ver
yüreğimden yüreğine bir yoldur aradığım
yolumu kaybettiğim yaşamaya sığındığım bazen dağıldım bezen bazende tökezlenip düştüm ama asla pes etmediğim bir yoldur hayatım sana uzanan uzun ince bir yol Veysel in dediği gibi kan revan içinde ayaklarım ellerim çamura bulanmış sevdan güller içinde saklı yaşamaksa yaşıyoruz işte ölmekse daha erken senli günlerim var benim senli hayallerim vede düşlerim var uzat elini yarim uzat tutunayım dizlerim düşüp kalkmaktan paramparça uzat ellerini yarim uzat tutunayım öylece kalmaktan korkuyorum aslında düştüğüm yerde genede direnmek istiyorum hayata hayalimi yaşatarak bari onu alma elimden uzat ellerini hadi yalanda olsa bana bak gözlerime eskisi gibi aşkla rüyalarıma gir usulca fısılda seviyorum yar... seviyorum yüreğinden yüreğime bir yol arala.... |
Yaşam öyle zor öyle ağır ki sevdalarda darbe alıyor zamanla..
Gün geliyor özlemler büyüyor içimizde..
geçmişe dönüp bakmak canımızı yakıyor..
Yalnızlık işte bu anlarda daha çok hüzün taşıyor güne yüreğe..
Çok güzel bir şiirdi. Kutluyorum içtenlikle. Saygılar..