Satmadım
Rızık kazanmak için ne betonlarda yattım
Şu aciz nefisime sabırı bekçi tuttum Eğri olandan değil doğrudan lezzet tattım Helal lokma kazandım tere haram katmadım Üç kuruş çıkar için kalemimi satmadım Dünyanın çilesini küçük yaşlarda gördüm Hemi memurluk yaptım hemi taş duvar ördüm Toplumun güllerinin hasından polen derdim Sevgiyi başta tuttum söze nifak katmadım Şerefimle yaşadım kalemimi satmadım Bismillahla başladım şiirlerde her söze Dedirtmedim kimseye bu şair ne geveze Varsa ferdin suçunu dobra söyledim yüze Yağcılık yalcılığa asla çanak tutmadım İrademi kullandım kalemimi satmadım Bende dava uğruna söz yazdım hece hece Bir anlatsam mazimi bitmez on gün on gece Asla fırsat vermedim bayraklar yakan güce İmanım inancımla vatan için yatmadım Yabanın kelplerine kalemimi satmadım Polisim haysiyetim gururum oldu ordum Hırsıza yol açmadım hainden hesap sordum Dedim bu vatan benim dedim Türkiye yurdum Yabanın tuzağını sezdim asla yutmadım Mertçe yaşadım yurtta kalemimi satmadım Ötükenleri yardı oradan geldi soyum Bu vatana yerleşti oğuz kayı kolu boyum O günlerden yerleşmiş özüme ülkü yayım Ata kanı taşırım kanıma kan katmadım Çıkarcı çapulcuya kalemimi satmadım Yüksel der vatanıma kurban koydum başımı Bayrağım zarar görse gözden döktüm yaşımı Kutsal bildim vatanın toprağını taşını İhanet çetesine yeşil ışık yakmadım Türklük şiarım dedim kalemimi satmadım Milletim varım dedim kalemimi satmadım Osman YÜKSEL |