GÜLESİM GELİR (2304)
Gözü zeytinimin gözleri çeşme,
Varıp gözlerini silesim gelir. Maralım, ağlayıp dertlerim eşme, Sarılıp koynunda ölesim gelir. Benz, beti değişmiş tebdili hava, Anlamadım gitti bu nasıl dava? Duydum çıkmazlarda olmuştur heva, Çözümü, ilacı bulasım gelir. Ülke diyar seyyah oldum yayıldım, Çingeneler gibi yurtsuz sayıldım, Maral sevdasında düştüm bayıldım, Gidip yar elinde kalasım gelir. Özlem, katar, katar o yare doğru, Mağnet gibi çeker yapıyor çağrı, Bilinmez bir sancı sol yanım ağrı, Tabipler, anlama bilesim gelir. Yoğrulmuş dertlerle kanla hamurum, Ayaklar altında kamış çamurum, Gurbet eller aldı ışığım, nurum Ateşi gövdeme salasım gelir. Ali Uzun’um der ölü insanım, Düşünür konuşur vardır lisanım, Bilmem neyin nesi korkar pusanım, Dertlerden arınıp gülesim gelir. 26 Şubat 2014 Ali Uzun |
Halk şiirimizin nefis tadı vardı dizelerde.
Teşekkür ederim saygılar.