ÖZLERSİN BAZEN


özlersin bazen
en ıssız şehirlerin rüyada gördüğü
kalabalıklar gibi
özlersin bazen


hoyrat rüzgarların kanadına takılıp
uçsuz bucaksın diyarın kollarında
dans ederken kendini kaybedip
bir o yana bir bu yana
kaldırırken kahkülünü
belki de teslim olmuşken
mavilikler sağanağa
belki de dinlediğin bir şarkı
hüzün gömleğini giydirirken
habersizce
özlersin bazen

özlersin bazen
hani öylesine
karıştırırken geçen zamanın karelerini
kulağına fısıldanılırken geçmişin ezgisi
en güzel renklerle bezenip
sunulurken hayat
ansızın aklın kaçarken çıkmazlara
iç çekip durdurmak isterken kayboluşları
siyah beyaz filmin içinde
renkli bir hayatı kovalarken
özlersin bazen


özlersin bazen
hafif bir tebessümün mutluluk kazanında
umut vagonuyla başlarken yolculuk
özlersin bazen



Emre Keleş