Ansızın
ansızın oldu bir dal çıktı kalbinde
bütün ömrü bir yaprağı beklemekle geçti sonbahar gelse bile saracakken bütün sevgisiyle tek kişilik kış yoksulluğu yaşadı bulutlarla gidilir mi bilmeden ölüme gözleri topraktan evini aradı durdu (ansızın birden bire beslendi sınırsız rüzgarı ne kalbi vücudun da durdu ne zaman önünde) vücudu durgun denizde merdivendi ne kadar çıkmak istese de dalgaya ayakları yoktu her şey ansızın oldu |