İSTANBUL
İSTANBUL
Mahkûmsun mahkûm evsizliğe mahkûm Yoksulluğa, nifak ve şerre mahkûm Gezemezsin, yüzemezsin, yasak uçmak. Tutsak, uçurtman bile uçamaz yasak! Hangi çılgın zincir vurmuş, gözleri kapalı? Başında yalan tarihin sarhoşluğuyla cakalı! Cıvıl cıvıl oğlu, kardeşi katletmiş mutlu köleli Sevinir ganimetle beslenen akbaban debdebeli Gönül tahtlarında keyfince kurul İstanbul! Yaşasın, derin, hoş, uzun rüyada kurbanlık kul Bir taşına canlar, vatanlar fedayla edildi veda Övün! Bastığın harap ve bitap yerde yatıyor şüheda. Abdullah Bedeloğlu |