............................................... Ayşe Kıran ablamın sevincine ortağım!..
umutsuz dikilen kuru bir daldın sen
öylece durdun saksıda
o bana, ben ona baktıkça her gün
canlan diye dualar yolladım Allah’a
konuştum kupkuru bir dalla
hep sustu, içine döktü derdini, sessiz durdu
saksıdaki toprağını okşadım her sabah
billur gibi su verdim helalinden
bekledim gecelerimi gündüze katarak...


cemreler ayak basınca toprağa
ılıyınca ayazlı havalar
güneşin tebessümleri değince dalına
o mahmur haline yeşiller düştü
her sabah neşeyle uyanışına şahit oldum
büyüdükçe büyüdü
uzadı kolları sere serpe etrafa
mutluluklar doldu küskün yüreğime
sevinçlerime yağmur oldu gözyaşlarım
sulandıkça gürlendi
nefesim yettikçe hayat buldu Yaradan’ımdan!..


güzelliklerine güzellikler katarken incirim
göz göze geldikçe öptü gözlerimden
Allah’ıma şükürler ettim
kuru bir dala nasılda can verdin
Sen ne büyüksün Yarab
incirim yapraklandı kocaman kocaman
meyvelerini verdi her yanından
dostlara sepetle yollayacağım olgunlarından
mutluluktan dört köşeyim
incirim ben seni yar diye diye seveyim!.. :) ))


Zafer Direniş
...

22 Şubat 2014 Pazartesi 22.10 Lahey