Bir Rüzgâr Esti Hafiften…Şiirin hikayesini görmek için tıklayın bir gece yarısı uyanılarak yazılmıştır bu şiir...
Bu gece yıldızlar sarmış gökyüzünü, Yıldızlarda görüyorum sanki yüzünü En parlak iki yıldız gözlerin sanki… Hayalin düştü aklıma; anlatamam ki… Yıldızlar dökülürse belki avuçlarıma; Açılır lâl olmuş dilim o zaman. Elimdeki yıldızlarla beraber o an Bir mey sunar sâkî avuçlarıma… Bir rüzgâr eserken hafif ve derinden, Gözüm hâlâ yıldızlardadır. İçerken ben şarabı o sâkînin elinden, Yayılır önüme büsbütün sendeki sır. Asılmış gibi duruyor fezada bir yıldız. Sesim yettiği kadar haykırdım karanlığa: “Ey tüm güzelliklerin kaynağı, ey o sırlı kız!” Çık ortaya, hükmet artık karanlığa. Yıldızlara bakarak; uzun süre suskundum. Derken bir yıldız kaydı ve bir dilek tuttum. Gecenin saati, ağır aksak ilerlerken Tuttuğum dilekte de yine sen… Yine sen… Bir rüzgâr esti hafiften… Başka âlemlere götürdü beni. Ilık bir yaz akşamıydı… Bir rüzgâr esti hafiften Ve haber verdi bana o sırlı güzellikten … |