Dudaktan dökülsün huzur
Aylardan Eylül
Gülümset beni Ey vicdan! Sesini hissettir Anlat yüreğimdeki sevgiyi Nedendir anlamaz insan, insanı İçim sıkıldı demiş kadın Bir nefes alsam Yüzüme hafif bir rüzgar çarpsa Yeniden doğacağım o anda… Sessiz bir çığlık Güvercin misali Sormuş kafeste miyim Bedenimi mi hapsettiler kafese! Yoksa sevmek hapsolmak mıydı kafeste! Bir Kadın Bir Erkek Vermişse el ele Kalpler bir olduktan sonra Sevgi, her an her yerde. Güven duymuyorsa çiftler birbirine Anlayamıyorsa ruh hallerini Birinin mutlu olduğu anda Diğeri o mutluluğa gölge düşürüyorsa Ey vicdan! Neredesin! Duyur sesini. Sevmek, sevdiğinin mutluluğuyla coşmak Hüznüyle yoğrulmak Onun nefesiyle nefes almaktır. Nefes alamadığını hissettiğinde sevdiğinin Nefesine nefes katmaktır. Hayatı paylaşmak Hayat arkadaşı olmak Sevgi tohumu serpmektir her anına Sevgiyi, güveni saygıyı yaşamaktır doyasıya. Ey vicdan! Kalpten dudağa gitmeden önce kelimeler Duyur sesini Bir eylül gecesi Üzülmesin bir tane daha dünya iyisi. 29.09.2013 |
bir grafik çızgisi içerisindesiniz
umarım bu güzel paylaşımları
devam ettirirsiniz
kutlarım şair yüreğini