ADIM ADIM BÖLÜNÜYOR YÜREKLER…
Bu vatanın harcanışı ancak bu kadar kalleşçe olabilir
girince cepler iblisin inine … Ki danaya laf anlatmak bize anlatmaktan daha kolay ya Zira mantıksızlığın yuları yüreklerinize galebe çalmakta Kim buladıysa bu renksizliği duvarlarımıza Dönmeler dost görünüp de hep içimizi oydular Diken olup kaldılar tüm yürek içlerinde Cihanın sahibiyken yokuşları tırmandırdılar Köşe başlarında kuruldu hep tuzaklar Çanakkale Yemen Sarıkamış’ta bitirildi vatan evlatları Onlar tüyü bile terlememiş olan kızanlardı Balkanlarda bile tek kurşun attırmadılar Hizip deryasını yaydılar tüm ülkeye herkesi düşman ettiler Bize alın diye altın tepsiler içinde de sundular ... Bizi bu kadar dönek ve kaypak yapan neydi acaba? Şehzadeleri boğarken mi padişahları boğarken mi vicdanları yitirdik Öz vatanımızda yetim bırakan cehaleti kim soktu benliğimize Kim vatan dediyse atıldı zindanlara Elleri kopardılar ellerden bir çekişte de ayırdılar Ne değerler kaldı ne de amaç ve gaye Milletin gözleri ve dimağı boyanarak alıştırıldı neme lazımcılığa Göz göre göre götürdüler tüm değerleri yerine safsatalar koyarak Kaypak ruhların eliyle Arap sabunu gibi kaydırılıp götürüldü vatan ... Yiyip yutma adına medeniyet ve demokrasi perdesi kullanarak Tüm İçimiz dışımız boyanarak küfletirdi inançları Kaybettirilerek değerler aslı astarı olmayan İzimler’e gömüldü Göz kamaştıran tuzaklarla taktı boyunlarımıza esaretin zincirini Kopardılar tüm bağlarımızı Ne aile kaldı ne de bir devlet düzeni … Gerçeklere sis dillere mandal vurdurup durdular Binlerce faili meçhul bir cinayetlerle gitti vatanı sevenler Gerek madımakta yakıldı gerekse Başbağlar da dizildi kahpe kurşunlara Kefenli kefensiz gömüldü acılarımız bağrımıza En kahpe en cani ve en gaddar biçimde Ve en derin yaralar kangren bırakıldı en içten sevgi gösterileriyle Daha doğmadan genler bozuldu Dr. Babuna’larla Düşürüldük kahpe oyun ve tuzakların içine … İş işten geçmiş halde hala aptallığa doludizgin koşarken Eloğlu devlet kuruyor dönmelerin koynun da Ve gecenin bakireliğini yok etti gözyaşlarım çareyse eğer Haykırıp inleyen sadece annelerimiz kaldı Kezzap gibiydi yangını yüreğimizde yine de anlamadık Donup da kaldık hesap mı bilmiyorduk da hesap soramadık Yoksa çıkarlar uğruna gebe mi kaldık memleketi çiğnemeye (18.02.2014) AZAP… |