Hayatın kullanma klavuzunu almadan geliyoruz dünyaya.
Hayat okulunda sınava girerken yaşıyoruz, acılarla yoğruluyoruz.
Yaşarken öğreniyoruz,yaşamamız gereken hayatı.
yaşamak istediğimiz hayatı
Ve yaşatılan hayatı yaşıyoruz.kaybolan hayatlarda.

Herkesin bir hikayesi vardır, bu şehirde
Hayal ediyorum,
düşüncelerimi toplamaya çalışırken
Gecenin bir saatinde çalışan insanlar,
Kayboluyorum içinde

Hayat kumar oynarken, umutlarla
Çocukluk hayallerini de, ellerinden alır
Nereye götürdüğünü bilmeden gidersin,
Kaderim diyerek,

Sadist bir dünyada yaşarken,
Zaman içinde, iz bırakır yüreğinde

Hayatı, anlarsın bazen,
Bazen, anlamazsın anlamsız gelir herşey

Kaybettiğin şeyleri yaşarken
Kendini dünyanın acımasız ellerine bırakırsın
Dünya,acılarla yoğurur seni

Şehir sessiz ve uyumaktayken
Işıklar bir bir söner,
Sessiziğe bürünür, büyülenirsin yalnızlığınla
Sessizliğin resitaline kapılırsın
Yaşamı akışına bırakarak akarsın içinde

Yıkılmış hikayeler karanlıklardan çıkmayı bekler
Kalbine gömdüğün, kalbinin kırıklarıyla yaşarken

Dinlemezsin kalbinin sesini
Öylesine dolusundur ki,
Anlatırsın sessizliğe içini
Gömersin herşeyi karanlıklara
Çeker gidersin bilmediğin yerlere
Hoşçakal dersin geçmişini geride bırakarak

Hoşçakal,
Kaybolan hayatım, hoşçakal


ÇERKEZ KIZI
15.02.2014- 18.00