Sormayın…Nasılsın? Diye sormayın sakın bana Kendini kaybetmiş biri nasıl olur sizce Önce onu düşünün Fiziğimle var olduğuma bakmayın İç dünyamı görmeye çalışın bence… Öyle bir şehirdeyim ki Kendi kalabalığında kaybolmuş insanlar Doğa küsmüş kendi varlığına Korkar olmuş İnlerine saklanmış hayvanlar… Güneşi hiç doğmayan Karanlığa mahkûm Müebbet yemiş bedende Yerini almış akıl, tımarhanede Yürek mi dediniz? Bende olmadığı kesinde Bilmiyorum hangi cehennemde… Hoyrat elde ne gelir başına Takıldı bir sevda rüzgârına Bakmadan arkasına gider ardı sıra Kavrulup aşk ateşinde küle dönüp Dönecek boynu bükük çıkacak karşıma… Oysa demiştim… Sus, dillerin lal olsun Dinlemedi; Yerlerde sürüm sürünerek Kan revan içinde İçinde can kırıkları geldi geri Neresinden tutsam lime lime elimde Yamalamak istesem yama tutmaz Yenisini almaya kalksam DNA mız uymaz Çık çıkabiliyorsan işin içinden şimdi… Anladınız mı halimi Nasılsın? Diye siz, siz olun sakın sormayın beni Ben, ben değilim bu aralar Kusuruma bakmayın emi… 17.02.2014____________________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş |
şiirlerinizi okumakdan haz duydum
saf ve temiz yazılımlı
abartısız okuruna güzel bir sunu
çok hoş olmuş
yüreğine sağlık kalemin hiç susmasın