2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
990
Okunma
Odamdayım,
Karanlık odamı ışıldak aydınlatır
Havayı solurum ya belki "İçim" aydınlanır(?)
Dikkat gece! Kimse uyanmasın!
Şışşşşt!!!
Üzülme, bekle, ağlama, kork!!!
Bir hıçkırıkla gündüz uykusundan uyanır
Uyanmasın
Zaman azaldıkça
Acıyı artırır, umudu yitirir
Anlına eğri çizer, fikrine tecrübe işler
Bekledim
Gelmedi yine
Bu kaçıncı düşüncem? "Gelecek bu sefer" (Yalan)
Hayır, gelmeyecek!
Halbuki ben
Üstüme umudu giyinmişim
Elimde bir defter, bir de kırmızı kalemim
Defterde tek boş sayfam ve cebimde beklentim
İnandığın şey yalan olmaktan çıkar, umut olurmuş
Derler ya HAH!!!
Benim için umut=yalan, başlangıç=sonmuş
Ve bitti...
Beklenti de beni terketti gitti...