Sanma arkamı dönüp susar giderim sessiz
Kalpte bir aşk besledim ummanlar kadar eşsiz
Söyle neydi günahım koydun ruhu nefessiz
Kurşunlara gelesin köprüleri yıkan yar


Anınca yaptığını burnundan gelsin her an
Sürüm sürüm sürün hep ciğerinden gelsin kan
Bir araya gelmesin ömrünce iki yakan
Kurşunlara gelesin yüreğimi yakan yar


Candan hisler besledim işledim nakış nakış
Baharına kar yağsın yazın olsun kara kış
Ne bir hayal bıraktın ne de görecek bir düş
Kurşunlara gelesin uzaklardan bakan yar


Yüreğim param parca ümitler bölük börcük
Kalmadı gelecekden bir beklenti küçüçük
Yetim kaldı içimde büyüttüğüm o çocuk
Kurşunlara gelesin nedameti eken yar


Bırakıp gittin zalim kaldım yalnız başıma
Gurbet meskenim oldu bakmadın gözyaşıma
Zehir kattın suyuma ekmeğime aşıma
Kurşunlara gelesin ciğerimi söken yar


HASAN YILMAZ