KURŞUNLARA GELESİNSanma arkamı dönüp susar giderim sessiz Kalpte bir aşk besledim ummanlar kadar eşsiz Söyle neydi günahım koydun ruhu nefessiz Kurşunlara gelesin köprüleri yıkan yar Anınca yaptığını burnundan gelsin her an Sürüm sürüm sürün hep ciğerinden gelsin kan Bir araya gelmesin ömrünce iki yakan Kurşunlara gelesin yüreğimi yakan yar Candan hisler besledim işledim nakış nakış Baharına kar yağsın yazın olsun kara kış Ne bir hayal bıraktın ne de görecek bir düş Kurşunlara gelesin uzaklardan bakan yar Yüreğim param parca ümitler bölük börcük Kalmadı gelecekden bir beklenti küçüçük Yetim kaldı içimde büyüttüğüm o çocuk Kurşunlara gelesin nedameti eken yar Bırakıp gittin zalim kaldım yalnız başıma Gurbet meskenim oldu bakmadın gözyaşıma Zehir kattın suyuma ekmeğime aşıma Kurşunlara gelesin ciğerimi söken yar HASAN YILMAZ |