Son Dem...
Son dem geçiyor ömrü baharım
Sesin geliyor uzaktan Yaklaşıyorum sana adım adım Bir korku sarıyor içimi Ya durursa bu kalp sana atmadan... Bir an geçiyorum kendimden Kayboluyorum nefsimin sokaklarında Kalıyorum yapayalnız kefenim ve ben Başımda senden yoksun binbir dert Ya ölürse bu beden seni bilmeden... Şimdi örtüyor dostlarım üstümü Hepsi hissetmiş olmalı üşüdüğümü Beyazlara sardılar bedenimi Giydirdiler daha ölmeden kefenimi Ya durmazlarsa gözyaşım dinmeden... Neden hareketsiz artık ellerim? Bir şeyler oldu sanki nefesime Dostum dediklerim, sevdiklerim Acımasızca toprak atıyor üstüme Ya uyanamadıysam son uykumdan... Herkes gidiyor bir bir başımdan Durun gitmeyin! bağırıyorum biçare Bir tek annem kalıyor sağımda Ve gidiyor en son oda elinde Kur’an Ya göçtüysem dünyadan, sana doyamadan... En büyük yalanmış meğer hayat Alırsan kalmazmış yanına onca ah Gelirmiş yalan dünya en rahat Olanı görmez, olmayanı ister Anlarmış, o emri verince Allah... |