Son dem geçiyor ömrü baharım
Sesin geliyor uzaktan
Yaklaşıyorum sana adım adım
Bir korku sarıyor içimi
Ya durursa bu kalp sana atmadan...

Bir an geçiyorum kendimden
Kayboluyorum nefsimin sokaklarında
Kalıyorum yapayalnız kefenim ve ben
Başımda senden yoksun binbir dert
Ya ölürse bu beden seni bilmeden...

Şimdi örtüyor dostlarım üstümü
Hepsi hissetmiş olmalı üşüdüğümü
Beyazlara sardılar bedenimi
Giydirdiler daha ölmeden kefenimi
Ya durmazlarsa gözyaşım dinmeden...

Neden hareketsiz artık ellerim?
Bir şeyler oldu sanki nefesime
Dostum dediklerim, sevdiklerim
Acımasızca toprak atıyor üstüme
Ya uyanamadıysam son uykumdan...

Herkes gidiyor bir bir başımdan
Durun gitmeyin! bağırıyorum biçare
Bir tek annem kalıyor sağımda
Ve gidiyor en son oda elinde Kur’an
Ya göçtüysem dünyadan, sana doyamadan...

En büyük yalanmış meğer hayat
Alırsan kalmazmış yanına onca ah
Gelirmiş yalan dünya en rahat
Olanı görmez, olmayanı ister
Anlarmış, o emri verince Allah...