SEN UYUYORDUNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın siz yarın gideceğini ve onu bir ömür boyu görmeyeceğinizi bilseniz ne yapardınız,yanı başındaki sevdiğinize?
Sen uyurdun sevgili,
ben sana şiirler okurdum. Sessizce,sen/li geceye... Bir umut kaplardı yüreğimi, mavi gökyüzünü içime alırdım. Sen uyurdun sevgili, tüm şehir uyurdu kediler uyurdu ve; çocuklar güzel mavi bir düşe uçardı bir bir kapanırdı odaların ışıkları sokak lambalarında titrek bir ışık hüzmesi kalırdı yüzün gibi yarı aydınlık. Ben sana şiirler yazardım, sen uyurdun. Neden sonra hafif bir kıpırdanırdın, uyanır gibi olurdu şehir, uyanır gibi olurdu İstanbul. Bir pazartesi sendromu Ah ne fena... Sen uyurdun sevgili, sessizlik çökerdi tüm dünyaya kısa süreli ateşkesler yaşanırdı yanıbaşımızda Suriyede, Arıkanda, Filistinde... Umudun adıydı gözlerin. Sen uyurken dünya bir başkaydı, sen bir başka aşk bambaşka..... 21,04,2013 Mim Kemal TANRISEVER |