UYU BEBEK
Nasıl da mışıl,mışıl uyur arabasında,
Tasa yok gelecek kaygısı yok, Belki annesini emiyordur uykusunda, Dünyadan –bi haber derdi yok. O şimdi açılmamış, bir konca, Zaman onu yuğuracak,büyüyüp durdukça, Okşanacak, seleserpe açıldıkça, Sırtında yükü yok, geçim derdi yok. Kim bilir nasıl yazıldı onun kaderi, Belki kara, belki hiç değil, Büyüdükçe, olmasa bari kederi, O şimdi sessizce uyuyor,geleceği belli değil. Ana yüreği,ne yapsın korkuyor, Hasta olmasın diye iki de bir üstünü örtüyor, Çocuk dünyadan, habersiz soluyor, Annesi ikide bir durup,durup bakıyor. Sakın uyanma, güzel bebek uyanma, Bir uyanırsan, göl olur,arabanın içi,dışı, Dünya rüyalarındaki, kadar güzel sanma, Neşesi kadar acılarla da dolu, yazı kışı. a.yüksel şanlıer |