YOKSULLUKBenim mutluluğuma hep engel oldu Aramıza girdi zalim yoksulluk Baharı görmeden gonca gül soldu Üstümüzden esti zalim yoksulluk Ne gençlik yaşadım ne çocukluğu Hep yaşattı bana kader zorluğu Unutturdu bize çoluk çocuğu Attı gurbet ele zalim yoksulluk Büyüdü yavrular ben göremedim Baba sevgisini hiç veremedim Ömür tez geçermiş vah bilemedim Gençliğimi aldı zalim yoksulluk Sıcaktan kaçarken düştüm ayaza Saça aklar düştü döndü beyaza Tarifi yapılmaz bu nasıl ceza Bırakmaz yakamı zalim yoksulluk Geçti ethem boşa ne dövünür sün Bu kafayla daha çok sürünürsün Gurbet biter diye ne sevinirsin Ömrümü tüketti zalim yoksulluk 25.10.2004 ETHEM ARSLAN |