ÖLEMİYORUM
Hem gecenin hem gündüzün sahibi
Kalbim çamurlu taşlarla dolmuş gibi Geçen gün okumuştum Sinemden geçenleri bildiğini Güneşin ve ayın sahibi Ölüyorum ölüyorum ama Azrail yok Daha erken ve yoruldum Sen biliyorsun en iyi Gözlerimden taşan ve beni boğan hisleri Aydınlattığın gibi geceyi Yaşattığın gibi baharı Menekşeleri yahut papatyaları Yalvarıyorum Ölüyorum ölüyorum da ölemiyorum Nefesim boğazımda kalıyor Tırnaklarım sinemi yoluyor Çığlıklarım duvara çarpıp bana dönüyor Kafamda bir karınca kolonisi Dönüp duruyorum kendi çemberimde Aklımı kemiriyor bir hasta fare Perde perde saatler Ne sağımda ne solumda rahat var Allah’ım ölüyorum ölüyorum da ölemiyorum Leyla kaya |