Yaşamı ve uzamı azımsanmayacak değin dar bir zamana sıkıştırmak için temkinli davranır şair.Çünkü bu izleksel uğraşta bütünü oluşturan parçaları birbiriyle uyumlulaştırmak kolay değildir.

Zamanın gittikçe yükselen duvarına tırmanmak durumundadır şair.Bu tırmanış gerçekleşirken okurun önüne konulacak öncül,gönülçelen açılımlar da birikir.Şiirin yumuşak örgüsü içinde alımlama harekete geçer;ayırdında olamazsınız bir okur olarak bunun nasıl gerçekleştiğinden.Çünkü şair o yükseltiden apansız kaybolmuş ve şiirinin imza yerinde kendini konumlandırmıştır.

Değerli ÖZEREN çok eylemliliğini her şiirinde gösterebilen kalemlerden.TOPRAK Olur musun?,adlı bu şiirinde yaratımladığı metaforlar bunun yansıması değil midir?

Özel gündelik yaşamın kontrolsüz ama bütüncül birikimini ,bir fantastik mod'a taşındığını;bu lirik fototaksi'den sonra seçilebilir bir göndermeyle şiirin sonlandırılmasını neyle izah edebilirdik ki...

Kendi öykü örgüsüne kendi gerçeğini katan bu İÇ SES anlatısını hayranlıkla okudum.

Kutluyorum Efendim.
Erdemle.