B' Eymen
Cadde kadar yalnızlık ürer şehirde
kağıt kadar şiir yazılabilir ancak ا koyuluğunu bilirim gözlerinin ışık gömülü içinde dehlizinde erir boşluk yakılır nehirleri terkisinde tuz tutan kirpik ی çığlık kadar sağır kulaklara Eymen dediğinde yarana kurşun basardın barut kokulu gözlerin yağmak boşaltır sahile yapışır saçına deniz atları düş eskitir ipsiz dökük inciler sızı şairi böyle besledi dedim م seher sisi vurdugunda şehri uzar nura saçın düş serpişli yakarışların |
seven gönülere bıraktıgı iz
hafızalardan uzun süre gitmeyecek
şair yüreğini yürekten kutlarım
başarılar seninle olsun