EFENDİM
Hayalimdeki ceylanın misk-i amber kokusunu
İçerime çeke çeke nefsimi yaktım efendim Dokunamadığım tenin en yumuşak dokusunu Dudaklarımda hissettim eridim aktım efendim Düşündükçe sevdim seni, sevdikçe özleme düştüm, Kendi kendimin bendini aşkınla yıktım efendim Yarınsız sevda yolunda derviş gibi yandım, piştim Acılardan bazen sarhoş bazen ayıktım efendim Yıldırım düştü buluttan sol yanımdaki kâseye Seni kutsal tohum gibi gönlüme ektim efendim Ayrılık denen korkunun yarattığı vesveseye Düşen yorgun yürek ile çok acı çektim efendim Ulaşılmaz dağ gibisin her bayırda her düzde sen Vuslat için her gün ümit etmekten ürktüm efendim Coşari sevgine âşık, gecede sen, gündüzde sen Ben sevgini kaybetmekten ömrümce korktum efendim İbrahim COŞAR |
gönlümüzün sultanı
ne yazılsa azdır
tebrikler çok güzeldi