SEN ASLINDA YOKTUN
Sen seni sevdiğimi sandın
Gözlerine.. O güzelliğine vuruldum sandın Fakat aldandın. Hayır ben seni sevmedim onu sevdim Adın aşk-ı hakikiyi aramaktı nazarımda Güzelliğin Onun güzelliğinden bir güzellikti Sen yoktun. Ben seni sevmedim onu sevdim En tenha köşelerde sırılsıklam ağladım Hasretin en koyusunu yaşadım günlerce Yusuftan ilham aldım Ben seni sevmedim O gül-i ranayı sevdim Sen yoktun. Hakikatin kıvılcımını Beşeriyet anlamında gerçek olanı Buram buram duydum içimde yananı Çölde bir vaha aradım sığınılacak bir liman Hayır ben yalanı sevmedim gerçeği sevdim Sen yoktun. Vefayı aradım yıllardır Gönül o ummana koştu Kandan irinden deryalar geçmediysede Ebede müştak oldu. Gönül İbrahim gibi ataşe atıldı bazen Garipler gibi teselliyle avundu Senden öncede, Senden sonrada hep aynı kaldım. Ne olurdu ey Dilber-i Canan! Aşkı benim gözümle görebilseydin Ben seni sevmedim O ruhsarı sevdim Sen aslında yoktun. Timur ŞAHİN |