SOKAK KEDİSİdalgaların ortasına mıhlanmış bekliyorum sessiz sakin dudaklarımı mühürleyen rüzgarın çığlığı beni gizlemeye yetmiyor durulmuyor içimdeki fırtına bir volkan gibi güçlü ve yıkıcı gözlerimde susturuyorum öfkemin damlalarını ben sokak kedisi özleminle susuyor yokluğunla gün batırıyorum sıcak kollarda seni araken kaplan olup canlar yakıyorum çaresizliğin esiri yalnızlığın kölesi olmuşum bomboş hayallerin pençesinde kaybolmuşum ardından gittiğim yollarda kendimi buldum sanırken geride bıraktıklarıma bakıp varlığımın külleriyle avunmuşum |
Ne güzel yansımış duygular şiire. Etkili ve derin bir anlatım.
Öpüyorum o güzel yüreğinden.
Tebrik çok, sevgimse biliyorsun..